Elster

Elster –

czym byłaś gdy cię nie było

gdy nie było nawet odbicia na wodzie która przemija

chmura rozkrojona twoim skrzydłem zrosła się pięknie

i płynie nad tobą

przemijasz

z całą wspaniałością ciemnych skrzydeł ciepłych piór

z całą żarłocznością długiego wąskiego dzioba

odchodzisz – odlatujesz

szybka jak piorun zarzuciłaś wędkę dzioba i schwyciwszy zdobych pierzchłaś w liście

Elster

woda jest taka sama chociaż wydarto jej śliskie podłużne serce