Szczęście to jest dla narodu, kiedy nauki kwitną, a uczeni są w poważeniu.
Szabla kraje rozpościera,
Ale pióro je istoczy,
Moc dzierży, wzmacnia, zabiera,
Lecz rozum otwarza oczy.
Sławny tryumf, co zadziwia,
Większy ten, co uszczęśliwia.
A jest w dobroci rządzących, w szczęściu rządzonych.
Aleksandra, Cezara czytałem ja sprawy,
Czytałem i jęczałem nad zyskiem ich sławy;
Mają następców. Dzieła Antonina, Tyta
Nasz wiek, zbrodniom przyuczon, za bajki
poczyta.
A dzienniki, pamiętniki, gazety raz w raz o heroicznych dziełach prawią.
Ci, co zdarci, zgnębieni, tym rzeczom mniej
wierzą:
Prostacy swoją nędzą sprawy wielkie mierzą!