Na obiad jadą goście.
„Uwaga! Dziura w moście!”
Pod mostem płynie rzeka,
Wiadomo, że z daleka.
Do morza wpada rada,
Inaczej nie wypada.
„Uwaga! Dziura w moście!”
Lecz goście, jak to goście,
Czy dziura, czy też woda –
To dla nich nie przeszkoda.
Więc pierwszy wpadł do wody
Aptekarz niezbyt młody,
A za nim w ślad sędzina
I doktor z Krotoszyna.
Następnie z mostu leci
Dentystka z trojgiem dzieci,
Mierniczy, pisarz gminny
I rejent niezbyt zwinny,
I burmistrz, smakosz wielki,
I dwie nauczycielki.
Płynęli, jak umieli,
Od środy do niedzieli,
Do Płocka dopłynęli,
Dość mieli tej kąpieli.
Więc pierwszy wyszedł z wody,
Aptekarz niezbyt młody,
A za nim w ślad sędzina,
Dentystka cała sina,
A potem jej rodzina
I doktor z Krotoszyna,
Mierniczy cały drżący
I rejent kichający,
I burmistrz, smakosz wielki,
I dwie nauczycielki,
I w końcu pisarz gminny,
A obiad zjadł kto inny.
Bo czyż potrzebni goście?
Owszem. Jak dziura w moście!