Przemówił osioł do róży:
„Tak pani zapach mnie nuży,
A kolce, paniusiu złota,
To jest zwyczajna głupota.
I taka pani pąsowa,
Że boli po prostu głowa.
Niech pani weźmie pokrzywę:
Z niej są korzyści prawdziwe,
Bezwonna jest, no a przy tym
Zjeść można ją z apetytem.
I każdy osioł to powie:
Pokrzywa taka – to zdrowie!”
A na to róża wyniośle
Odrzecze: „Na szczęście, ośle,
Nie same osły na świecie”.
„E, głupstwa paniusia plecie,
Już znam się na tej piosence,
Toć nas jest na świecie więcej!”