Księgi wtóre – Pieśń XVI

Nic po tych zbytnich potrawach; nic po tym

Śrzebrze na służbie i obiciu złotym;

Nam k’woli, kędy róża pozno kwitnie,

Nie szukaj zbytnie.

 

Dobrać i miętka, co ją najdzie wszędzie;

A kiedy równe towarzystwo siędzie,

Prędka dobra myśl, a tym jeszcze chutniej,

Gdy nie bez lutniej.

 

Lutnia – wódz tańców i pieśni uczonych,

Lutnia – ochłoda myśli utrapionych:

Ta serce miękczy swym głosem przyjemnym

Bogom podziemnym.