Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała…

Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała, 

Że w posąg mieni nawet pożegnanie.

Ta kartka wieki tu będzie płakała

I łez jej stanie.

Kiedy w daleką odjeżdżasz krainę.

Ja kończę moje na ziemi wygnanie,

Ale samotny – ale łzami płynę – 

I to pisanie…