Dobry dzień tobie! Już gaj szeleszcze
Tchnieniem poranku — góry się złocą
Ogniem poranku — ptaki szczebiocą
Słońcu dobry dzień! Czy ty śpisz jeszcze?
Dobry dzień tobie! patrzaj, już ziemia wstała,
Patrz, jaka piękna w szacie porannej;
Jak żeby wyszła z kąpieli szklannej,
Taką świeżością i blaskiem pała!
Dobry dzień tobie! Patrzaj, już oto
Na oknie twojem gore obsłonka,
Jak sieć ognista z promieni słonka —
A ty śpisz jeszcze, moja pieszczoto!
Cóż stąd, że ziemia, że świat się budzi!
Trzebaż dlatego jej sen przerywać?
Ona za wszystkich może spoczywać,
Bo ona czuje za wszystkich ludzi.