Niewolnik

W wilgotnej celi, poza kratami,

Siedzi niewolnik w jasyr pojmany;

Twarz jego blada zrasza się łzami,

Wzrok próżno szuka ziemi kochanej!

Zamknięto za nim żelazne wrota,

Na ścianach wilgoć i pleśń zielona…

Ale on jednak przekleństw nie miota,

Ni jęku rzuci z hardego łona:

Lecz błogosławi Pana nad Pany,

Że dał mu cierpieć za kraj kochany!