Czarny kot,przeszedł sobie drogę,
którą znał od dawna.
Znał człowieka,na którego czekał,
że pójdzie z nim.
Z marzeń swoich,opisze mu łzy,
że nie będzie mu smutno,
nie będzie mu źle.
Bo przecież każdy,wie,że morał taki ma kot,
który swoim czarnym charakterem
opisze,mu co w jego sercu się dzieje.
,,Płacze,bo nikt nie wie,
że następnym razem.
Moja droga się zmieni,
przez te życie,ja nie należę.
Do kotów,które mają siebie,
nie wiem,czy dalej człowiek,
pomoże mi w potrzebie.
Ale,jego nie ma,
jest tylko,jego cień,,.
Na który,zawsze,czekam,
aż powie mi;
-,,Nie ta droga Cię prowadzi,
ale twoje serce dobrze wie,
że ja zawsze,będę przy Tobie.
Prowadząc nas w dolinie mgieł,
tam my wychowaliśmy się.
Śpiewając dla Ciebie niezapomnianą pieśń,
gdzie wszystko zmienić ma się.
Na koniec,uda nam się spotkać,
poprzez mroczną postać,
my połączymy się,i ja to wiem,
że ja będę przy Tobie,
przez cały mroczny dzień,,.