Los nigdy nie rozpieszczał nas
Nadmiarem zbytniej troski –
Dał nam złą wodę, kiepski gaz,
Neony godne wioski,
Klimat przed chwilą mrozem dął,
Wtem deszczem jak nie chluśnie!
… więc nie wiadomo, skąd się wziął
Ten nasz wrocławski uśmiech…..
Uśmiechnij się, życie jest miłe,
Uśmiechnij się, choćby na siłę –
Nie umiesz? Pomożemy ci,
Połaskoczemy, gli gli gli!
Uśmiechnij się, mamy silosy
Uśmiechnij się, ktoś wpadł do fosy –
Plan wykonało MPO,
Uśmiechnij się, no, no!!!
Dymiły najpierw stosy zgliszcz,
Ulice w gruzach legły,
Cisnęła bieda że choć piszcz,
A Mondsztajn kradł nam cegły.
Dziś nikt na cegłach nie chce wpaść
Ledwie je wzrokiem muśnie,
Dziś stać nas by witraże kraść
I stąd nasz miły uśmiech
Uśmiechnij się, życie jest bycze
Uśmiechnij się, i właź na pryczę
Z radością pomożemy ci,
Połaskoczemy – gli gli gli!
Uśmiechnij się, zamknęli Zdzisia,
Uśmiechnij się, Jędruś wyłysiał,
Z komisariatu zniosło dach –
Uśmiechnij się, no ciach!
Przyjechał Fredro, w Rynku siadł,
Nałożył okulary,
Obejrzał nowy, dziwny świat
I mruknął: – Cześć batiary!
I nie narzeka – miły gość –
Gdy nań gołąbek siuśnie…
Dlatego fredrowskiego coś
Ma nasz wrocławski uśmiech.
Uśmiechnij się, strapiony człecze
Z uśmiechem wejdź w nowe ćwierćwiecze
Z radością pomożemy ci,
Płaskoczemy, gli gli gli!
Uśmiechnij się, zrób z nami zeza,
Uśmiechnij się, niech lśni proteza,
Smutny jest tylko anioł stróż,
Ty, uśmiechnij się, ale już!
Uśmiechnij się, życie jest proste,
Uśmiechnij się, patrz jaki mostek!
Z radością usłużymy ci
I podkręcimy, ożeż ty!
Uśmiechnij się, już koniec nudy,
Uśmiechnij się i marsz do budy,
Tu kończy się programu treść –
Uśmiechnij się – he he he he
Uśmiechnij się – Bueeeeeeeee!
Uśmiechnij się – i cześć!