Nie potrafię pieścić…

nie potrafię pieścić

nawet słowami

mogę zaplatać bezużyteczne ręce

na bardzo spokojnych słowach

brzuchowi złemu

szeptać

o wielkim chwiejnym rozkołysaniu morza

piersiom

o dwu brunatnych wyspach

na oceanie spokojnym

mojej lewej nodze pokazywać

tętniącą rzekę Saint – Lazare

a prawej

szarą spokojną skórę na rzece Delaware

potem

podgięte kolana – uczyć

spokoju – nieistnienia

pamięć o tobie – kreślić

zygzakami pospiesznych słów