Czyś jest smutny, gdy się los wspacza,
Czyś dobrego w szczęściu humoru,
Wiedz, iż postać wiele oznacza,
Ta najwięcej płaci u dworu.
Oko pańskie, jak słońce w wschodzie,
Pędzi ciemność, gdy się podnosi,
Odwrót, jako słońce w zachodzie
I na ciemność gdy się zanosi.
Wszystko wdzięcznie, wszystko obłudnie,
Wszystko czuje gwałtowność wsporu,
Rzadki, komu sprzyja południe,
Tak wschód, tak dzień, tak zmrok u dworu.