Jest zachwycająca
lecz im bardziej
wspomina swe dawne
gaje szczęśliwe
I kiedy jednocześnie
jej ręce i nogi
walczą ze mną
jak drapieżny
krzak głogu
Nie wiem
czy jej serce
jest namiotem
w którym zamieszkam
Moja duma
jest zadraśnieta do krwi
i kulbaczę już
konia do odjazdu