Nie wiem jak to wyrazić… Bo wszystko
ma swoją miarę i stopnie i skalę…
Zakochałem się w tobie, pani,
w pewnej mierze, rzekłbym, niebywale.
Do pewnego stopnia… bo miłość
ma swą skalę i miarę, i stopnie.
Słowem… nie wiem, jak to wyrazić…
Kocham ciebie nieomal okropnie
Jestem bliski mniej więcej szaleństwa
i poniekąd w miłosnym obłędzie,
niezupełnie, ale, rzekłbym, prawie,
bo kto może przewidzeć, co będzie.
Jeśli pani… także coś takiego,
coś… plus minus… na ogół, powiedzmy,
oczywiście – bez zobowiązań,
pod uwagę wziąwszy stan obecny…
Jednakowoż (bo kto może wiedzieć?)
jeśli sądzisz, że przypuszczalnie –
proszę jakoś mi o tym powiedzieć
z zastrzeżeniem, ewentualnie.