Oto, widzisz, znowu idzie jesień

Oto widzisz, znowu idzie jesień –

człowiek tylko leżałby i spał…

Załóżże twoj szmaragdowy pierścien:

blask zielony będzie miło grał.

 

Lato się tak jak skazaniec kładzie

pod jesienny topór krwawo bardzo –

a my wiosnę widzimy w szmaragdzie,

na pierścieniu, na twym jednym palcu.