Je dis an berger qui decore
Ma belle assiette de Moustiers:
Va, mon berger, va, joue encore
Quelque vieil air pnmesautier!
Ce jour que mon ame esl deserte,
0 petit berger qu’on a peint,
Entre cette herbe et ce lapin,
Joue un air sur la flute verte!…
Do pastuszka cicho rzeknę,
który zdobi stary talerz:
Dalej, graj mi pieśni piękne,
graj mi pieśni zapomniane.
W ten samotny wieczór letni,
o pastuszku malowany,
na murawie cicho tkanej
graj mi na zielonej fletni.
(Louis Codet, Anth. des poetes dc la N.R.F.)