Wiatr koczowniczy

Dawno już został utracony eden.

Szły czasy w kwiatach i czasy w popiele.

Lecz zawsze lśniło północnych gwiazd siedem.

Tyle lat czekał Jakub na Rachelę.

Szła obiecana ziemia i zburzenie,

Ażeby powstał dzień po klęskach tylu,

Na który wieki pracuje westchnienie:

Gniew, koczowniczy wiatr starszy od Nilu.