Z zawitą siadła głową,
Jest matką, nie królową,
To dziecię – syn, nie król…
Za cały ród niewieści
Piastunką jest boleści,
Piastuje własny ból.
Jej ręka opuszczona,
Schyliły się ramiona
Nad łonem jej wszech łon…
Za całą dźwiga ziemię
Poczęcia swego brzemię,
Zrodzenia swego plon.
Anioły, co jej służą,
Nie zowią jej dziś różą,
Ni złotą lilią nieb…
Kłos ona w polu czamem,
Nabrany gorzkim ziarnem
Na gorzki życia chleb.
W blask siny rozgwieżdżona,
Tknąć nie śmie jej korona,
Anielskich kwiecie pól…
Na czole bo jej leży
Ów stygmat pramacierzy,
Ów stary życia ból.
Wraziły się w jej lice
żywota tajemnice
I jego z śmiercią mir,
I dziwny lęk ją bierze
Na stare to przymierze,
Co w słońca rzuca kir.
Ogrójec gdzieś szeleści
Oliwnych drzew powieści,
Drżą liście pełne roś…
Z głębokich praotchłani
Dolata słuchu Pani
Bolesnej Ewy głos.
… O, męka to nad męki
Roztulać do jutrzenki
K-wiat śmierci w czarny plon!
O, męka nad męczarnie
Mogile kwiecić damie
Posiewem własnych łon!…
O, męka to nad męki
Rozmnażać świata jęki
O jeden jeszcze jęk,
O jeden ten jedyny,
Co szarpie duch matczyny
Najsroższą z wszystkich męk!
… O, kara to nad kary
Głód życia sycić stary,
Oddając mu swą krew…
Na śmierci stos olbrzymi,
Co wiecznym żarem dymi,
Dorzucać jeszcze drew!
… O, przyjdą te godziny,
Gdy wstanie ból matczyny,
Naprzeciw życia win,
Jak ziemia zrodzeń syta,
I sądnym głosem spyta:
– Gdzie owoc mój? Gdzie syn?…
… O, przyjdzie ta godzina,
Co w zmierzchach bić zaczyna,
W stuleci rdzawy spiż,
Gdy zamkną się te łona,
Jak ziemia wytrzebiona,
Co rodzą dziś swój krzyż!