O, nie myśl o wawrzynach,
Kiedy siedzisz pod dębem,
Który liści obrębem
Niebo w gwiazdy wyrzyna.
Powiało, zaszumiało! –
Dąb gada uroczyście
I z wyraźną pochwałą
Zniża ku tobie liście…
Ten druido-sportowy
Wieniec Nurmich i Normy,
To za czyn twój duchowy,
Za twoje piękne formy.
Ludzie – sąd to szaleńczy!
Błędnie waży, źle mierzy –
Ale dąb cię uwieńczył –
A jemu możesz wierzyć…