Wierzba przydrożna

Polska wierzba, krzywa, pochylona,

Piorunami trafiana raz po razie,

Ma tysiące gałęzi, zieleńszych od liści,

Prostych, promiennych,

Które biją z jej piersi, jak akty strzeliste,

Ku niebu, w ekstazie! 

Wielki, wielki mam sentyment dla tej wierzby!

Jak ona wierzy w życie! – I my wierzmy…