Menu

• Poeci
• Wiersze

Sęp Szarzyński, Mikołaj

(ur. około 1550 w okolicy Lwowa, zm. około 1581) – polski poeta przełomu epok renesansu i baroku, piszący zarówno w języku polskim, jak i w łacińskim, tłumacz Ludwika z Grenady; najznakomitszy obok Jana Kochanowskiego twórca literatury staropolskiej.

• Do Anusie

  Moja nadobna dzieweczko, moje kochanie!
  Kiedy wżdy nam tak szczęśliwy on dzień nastanie,

• Do Kasi

  Im pilniej na twe oblicze nadobne
  Patrzę i na oczy twe gwiazdom podobne,

• Do Zosie

  Będę się dziwował twojej piękności:
  Nie szkodzi wienej dalekoć miłości;

• Epitaphium Boleslao Audaci, Regi Poloniae

  Ergo erat in fatis, Heros fortissime, quondam
  Rex, et Sauromatae, Boleslae, gloria gentis

• Fraszka z Martialisza

  Piszą: król Agatokles gdy swoim cześć sprawiał,
  Miedzy złote naczynie zawsze glinę stawiał,

• Na herb jego M. Pana Jakuba Leśniowskiego, Podczaszego Ziemie Lwowskiej

  Gryfowie strzegą złota i biją się o nie
  Tak w południowej, jako i w północnej stronie.

• Pieśń I - O Bożej Opatrzności na świecie

  Nie trafunek przygodny ludzkie sprawy rządzi
  I fortunę szaloną, choć upornie błądzi,

• Pieśń I na psalm Dawidów XIX / Coeli enarrant gloriam Dei

  Narodzie, głupią mądrością chłubliwy
  I błędom zmyślnym wierzyć uporczywy,

• Pieśń II - O rządzie Bożym na świecie

  Wiekuista mądrości, Boże niezmierzony,
  Który wszytko poruszasz, nie będąc wzruszony,

• Pieśń II na psalm Dawidów LII / Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquita[te]

  Czemu się chlubisz, tyrannie,
  Z twoich praktyk złością możnych?

• Pieśń III - O wielmożności Bożej

  Panie nasz wszechmogący, wieczny, niepojęty,
  Tobie Cheruby krzyczą: ,,Święty, święty, święty"!

• Pieśń na kształt psalmu LXX / Deus, in adiutorium meum intende

  Ciebie, wszego stworzenia o obrońco wieczny,
  Wzywam, wątły, ubogi i nigdzie bezpieczny:

• Prośba do Boga

  Na nędzną ziemię racz mieć wzgląd, Panie,
  Którego ten świat trzyma staranie.

• Sonet I - O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego

  Echej, jak gwałtem obrotne obłoki
  I Tytan prętki lotne czasy pędzą,

• Sonet II - Na one słowa Jopowe: Homo natus de muliere, brevi vivens tempore etc.

  Z wstydem poczęty człowiek, urodzony
  Z boleścią, krótko tu na świecie żywie,

• Sonet III - Do Naświętszej Panny

  Panno bezrówna, stanu człowieczego
  Wtóra ozdobo, nie psowała w której

• Sonet IV - O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem

  Pokój - szczęśliwość, ale bojowanie
  Byt nasz podniebny. On srogi ciemności

• Sonet V - O nietrwałej miłości rzeczy świata tego

  I nie miłować ciężko, i miłować
  Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione

• Sonet VI - Do pana Mikołaja Tomickiego

  Tomicki, jeśli nie ganią owego,
  Który ku chwale świeci lampą onej

• Statua Kupidynowa

  Dziecię jest, ale
  Nie będzie w cale