Menu

• Poeci
• Wiersze

Białoszewski, Miron

Polski poeta, prozaik, dramatopisarz i aktor.W chwili wybuchu wojny był uczniem III klasy gimnazjum. W okresie okupacji zdał maturę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na (również tajnym) Uniwersytecie Warszawskim, których nie mógł ukończyć.

• 28 maja

  Wracalismy raniutko z Ludwi- 
  kiem z nowej pracowni (ósme 

• Burza

  Na moim odwrocie 
  omokły gniot: 

• Do NN***

  nagle
  wycinasz się

• Dziki kraj przyczyn

  Rosnąć ma trawę, 
  Trawa ma cerkiew. 

• Idę po chleb dla mamy

  Mijam dwie kaczki. 
  - Całe życie w Garwolinie? 

• Kociunia

  chodziła zaglądała do garnków 
  - nie gotują maślanki? 

• Krajobraz jako oko

  elipsy 
  takt takt 

• Leżenia

  1 
  naprzeciw nocnych szpar 

• Mój testament śpiącego

  ciemny negatyw pokoju 
  z którego wypadła 

• Muźnięty

  leżę
  zgięte kolana

• My rozgwiazdy

  To nie tylko 
  zgubione włosy. 

• Namuzowywanie

  Muzo
  Natchniuzo

• Niecierpliwość

  popycham ludzi rzeczy popędzam 
  skracają mi się skracają 

• Obrachunek z obserwunku gołąbkowego

  zawsze grrrr rodząc się 
  pięć gołąbków 

• Po moim patronie

  Wącha go tron: 
  mściwy jest Władca! 

• Polski odruch historyczny

  15 lat temu duże dzieci 
  dorośli też peronują swojsko co 

• Przesłuchy

  Co pani 
  zwariowała 

• Rzeczywistość nieustalona

  Skrojone według jednego manekina 
  połyski przechodniów. 

• Sprostowanie

  Piosenki śpiewałą mi w dzieciństwie Zosia Terne, a psalmy do śpiewania na nieszporach w kościele napisał mi po polsku
  

• Studium klucza

  Klucz 
  ma 

• Ze spacernika

  Idę, skrecam głowę do kilku gór 
  Milicjanci mnie podejrzewają stoją 

• Życia sam zapach

  ja 
  jawa