ze wszystkich definicji wierszy i ustaw tylko ciebie umiem na pamięć przez sen mogę recytować twoje ciało w dobrym smaku patosem wyśpiewać duszę ale mimo to zacinam się zawsze gdy mam powiedzieć kwestię: do pierwszego brakuje nam…
najgorsze jest to że śmierć wyrwie mnie z twoich ramion i już nigdy nie wstąpię do żadnego nieba
nie mam pewności czy ta srebrzysta chmura nad lasem to nocna mgła czy już ja jeszcze to sprawdzę
gdyby któreś z nas przeszło pierwsze na drugą stronę cienia ma obowiązek poczekać na stacji Syriusz aż to drugie załapie się na następny kondukt bo podróż przez tę miłość nie może być inna jak tylko nieśmiertelna i nieskończona
bez błogosławieństwa proboszcza bez łaskawego uśmiechu sekretarza bez udziału banków i dialektyki żyje w nas niezależna niepokonana nieogarniona miłość jedyny sens który ocalimy sami wiem że oprócz nas podobnie myśli Bóg dlatego wszechświat jeszcze nie jest pusty