I cóż, kochany Panie Leonie, czy byłeś Pan już w lesie? czyś widział, jak się pasą konie? słyszałeś, jak gęś drze się? Po stawie jak pływają kaczki i zboże jak chwieje się, modre bławaty, krasne maczki, puch jak się z wiatrem niesie? Czy lis oddychał już jedliną, pod sosną czyliś dumał, czyliś zapoznał … Read more
Chcę żeby w letni dzień upalny letni dzień przede mną zżęto żytni łan, dzwoniących sierpów słyszeć szmer i świerszczów szept i szum i żeby w oczach mych koszono kąkol w snopie zbóż. Chcę widzieć, słyszeć w skwarny dzień, czas kośby dobrych ziół i złych i jak od płowych zżętych pól ptactwo podnosi się na żer … Read more
O szlachetności duszy więc znamienne rysy i szlachetności duszy korzenne podstawy dla rozrywki i zabawki sprzeczały się, porywcze mowy głosząc, kawki na szczytach Mariackiej wieżycy. A oto człowiek szedł dołem w ulicy, mający duszę i wedle jej czucia żebrakowi jałmużnę dał u wrót kościoła. Chór radzący u szczytów wraz społem zawoła: “dać wyraz przekonaniom naszym … Read more
“Pamiętam go jak dziś, jak szczelnie zapięty w swój czarny tużurek stał całą noc oparty o furtynę drzwi, patrząc swoimi stalowymi, niesamowitymi oczyma. Obok wrzało weselisko, huczały tańce, a tu do tej izby raz po raz wchodziło po parę osób, raz po raz dolatywał jego uszu strzęp rozmowy. I tam ujrzał i usłyszal swoją sztukę.” … Read more
SCENA 1. GOSPODARZ. (Chodzi tam i sam; zatrzaskując zamyka to jedne, to drugie drzwi, które ktoś od zewnątrz otworzy; wreszcie znużony położył się na zestawionych krzesłach, drzemiący. Pokój jest ciemny). (Wszystko już odtąd mówione półgłosem). SCENA 2. GOSPODARZ, POETA, NOS, PAN MŁODY, GOSPODYNI, PANNA MŁODA POETA Spił sie, no! … Read more
Akt 2 (Świeczniki pogaszone; na stole mała lampka kuchenna). SCENA 1. GOSPODYNI, ISIA. GOSPODYNI Trza rozbirać dzieci spać, już północno godzina. ISIA Mnie się nie chce spać, pokil bedom grać, a tamte dziecka śpiom, niech se lezom, tak jak som. GOSPODYNI Chodź tu zaraz. ISIA Matusiu, jesce ino … Read more
Akt 1 DEKORACJA: Noc listopadowa; w chacie, w świetlicy. Izba wybielona siwo, prawie błękitna, jednym szarawym tonem półbłękitu obejmująca i sprzęty, i ludzi, którzy się przez nią przesuną. Przez drzwi otwarte z boku, ku sieni, słychać huczne weselisko, buczące basy, piskanie skrzypiec, niesforny klarnet, hukania chłopów i bab i przygłuszający wszystką nutę … Read more
HYMN VENI CREATOR Z TEKSTU ŁACIŃSKIEGO NAPISAŁ STANISŁAW WYSPIAŃSKI HYMN VENI CREATOR NARODU ŚPIEW DUCHA ŚWIĘTEGO WEZWANIE CZYLI W SEJMOWYM KOLE W ŚWIĄTYNI ŚWIĘTYCH W KATEDRZE W GROMADZIE GMINY W ZBORZE PRACUJĄCYCH W HUFIE ŻOŁNIERZY W POLU NA ROLI W DOMIE W ZAGRODZIE RĘKODZIELNIKA WE DWORZE W PAŁACU W ZAMKU W CHAT OKOLU … Read more
U stóp Wawelu miał ojciec pracownię, wielką izbę białą wysklepioną, żyjącą figur zmarłych wielkich tłumem; tam chłopiec mały chodziłem, co czułem, to później w kształty mej sztuki zakułem. Uczuciem wtedy tylko, nie rozumem, obejmowałem zarys gliną ulepioną wyrastający przede mną w olbrzymy: w drzewie lipowym rzezane posągi.
Jakżeż ja się uspokoję- Pełne strachu oczy moje, Pełne grozy myśli moje, Pełne trwogi serce moje, Pełne drżenia piersi moje- Jakżeż ja się uspokoję…