1
Czy już nie wróci czas siły-zupełnej
Ani ma jeszcze zasłynąć
Wiek, gdy po R u n o ważono się płynąć
Ze złotej uwite wełny?…
2
Lec na kolchidzkiej tkaniny kobierce
Nikt-że już więcej nie pragnie?
Lub, bohaterów czulsi spadkobiercę,
Woląż się ująć za j agnię?…
3
Smoka czy wielki łeb dziś wyzwie kogo,
Rykiem otrębując turniej;
Lub jest-że, kto by rad go potrzeć nogą
I wynieść się nadeń górniej?…
4
Czy ramion marmur-czy muszkułów granie
I cało-strojność budowy
Nie ma już więcej nic za powołanie
Nad strawność dobrą? byt zdrowy?
5
Bohaterowie wszak od wieków w wieki
Kraj zdobywają zaklęty-
I od Achilla mniej bywa kaleki,
Kto nie wyzuł z ostróg pięty!…
6
Miatażby słodycz chrześcijańska, nowa,
Zawistnym być Męstwa druhem? –
Gdy ona raczej, jako białogłowa
Wierna – współ-zwycięża duchem!
7
Miałażby włosów srebrność księżycowa
Wyzwalać z Dziejów-zaciągu?
Lecz starość, w czas swój, bywa więcej zdrowa
Od bark greckiego posągu:
8
Mojżesz – wiek blisko przeżywszy, powstawa
Wyswobodzicielem ludu –
Heroizm czysty wcześnie nie dostawa,
I nie dostawa-bez cudu!
9
Owszem – śmierć sama i jej piekieł-krater
Cóż są?…-rzecz wielka lub licha:
W miarę do tego, jak? jaki bohater?
Dopełnił swego kielicha –
10
Niechże więc Kolchów wiek sobie nie wraca,
Współczesność w równej mam cenie:
Heroizm będzie trwał, dopóki praca;
Praca? – dopóki stworzenie!…