Otulone chmurzastą kołderką, senne oczka słoneczko zmrużyło i w swym różanym zameczku na drugim końcu marzeń cichutko usnęło. Na niebie księżyc pozostał i lśniących gwiazdek tysiące. Choć wszystkie senne wszystkie zmęczone, nie usną do rana… dlaczego to ci na uszko w wielkim zaufaniu szepnę o zmierzchu, mi obiecały rozświetlać ścieżeczkę snom pięknym ku Tobie płynącym…
Zimno mi w łapki, zimno mi w nosek, zimno mi w plecki i stopki bose. I tak sobie myślę, gdy zimno na dworze, że tylko Ty ogrzać mnie możesz.
Idź słonko spać, miłej nocy ci życzę, zamknij oczka, przypomni sobie mnie, wtedy na pewno nie będzie ci źle, będziesz szczęśliwa będziesz wesoła, po prostu będziesz ze snu zadowolona.
Zgaś światełko, wejdź do łóżka, niech przytuli Cię poduszka, zamknij oczka, pomyśl sobie, że ja też to samo zrobię…
Późnym wieczorem myślę o Tobie – gwiazdy już gasną na niebie… Żyć mi trudno i usnąć trudno, bo czym jest życie bez Ciebie?
Gdy już księżyc świeci, pierwsza gwiazdka lśni, kładę się do snu, chcąc przytulić Cię.
Śpij misiaczku, śpij najdroższa czas w kołderkę wtulić się wsłuchaj się w melodię, która ukołysze Cię…
Zobacz noc już otuliła. Świat co wkoło Cię otacza. I pył gwiezdny rozrzuciła. Bo to jest jej wieczna praca.
Północ minęła, lecz nie ma co się bać. Dziś duszki nie będą Cię w nocy straszyć. Zamiast nich to ja się zjawię, wyszeptać zaklęcie, po którym najsłodziej spać będziesz.
Niech Ci noc przyniesie sny, w których będę ja i Ty, rozpaleni swą nagością, upojeni namiętnością, w nieskończonym szczytowaniu i cudownym ciał zjednaniu …