I O, dzięki Tobie, Ojcze ludów — Boże, Że ziemię wolną dałeś nam i nagą, Ani oprawną w nieprzebyte morze, Ni przeciążoną gór dzikich powagą, Lecz jako piersi otworzoną Boże… II Więc na arenie tej się nie ostoi Przeciwnik żaden, jeno mąż bezpieczny — I ten, co za się nierad szuka zbroi, Ale zupełny, … Read more
I z miłości, i z pieśni świat się naigrawa, Burzę, co w głębi serca żywot nam pustoszy, Zowią oczarowaniem sławy i rozkoszy; O! cierniowa to rozkosz! opłakana sława! B. Z. Żegnam was, o lube ściany, Skąd, dziecinne strzegąc łoże, Chrystus Pan ukrzyżowany Promieniami witał zorze. A i dzisiaj, choć dokoła Pasożytne pną się zioła, … Read more
1 Na posadzkę zapustnej sceny, Gdzie tańcowało-było wiele mask, Patrzyłem sam, jak wśród areny, Podziwając raz słońca pierwo-blask. 2 I na jasnej woskiem zwierzchni szyb Kreślone obuwiem lekkim kręgi – Czarodziejskich jakoby pisań tryb Z ziemi do mnie mówił, jak z księgi. 3 Kwiatu listek, upuszczony tam, Papierową szepnął mi coś wargą, Wśród … Read more
Coraz to z Ciebie jako z drzazgi smolnej Wokoło lecą szmaty zapalone Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny Czy to co Twoje będzie zatracone Czy popiół tylko zostanie i zamęt Co idzie w przepaść z burzą. Czy zostanie Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament Wiekuistego zwycięstwa zaranie? Wiary dziś życzę Tobie, że zostanie Bo … Read more
Cud wcielonego ducha – to nie żaden kwiatek Z rośliniarni światowej; pismo to opłatek, Którym łamać się trzeba i od serca życzyć Dosiego roku prawdy – nie szermować, krzyczéć, Lecz całą siłą działać, działać w taki sposób, Jako dawny obyczaj, bez wyborczych osób, Z bogobojną czeladką wieczerzając społem, Na sianie z własnej łąki i za … Read more
I wlano w ciebie duszę nie anielską, czarną, Choć białym włosem strzępisz wybujałą szyję I wzdrygasz się w prawicy wypalonej skwarną Posuchą – a za tobą długie żalów chryje Albo okrągłe zera jak okrągłe grosze Wtaczają się w rubryki, zaplecione giętko, Jak zrachowane jaja, kiedy idą w kosze Ostrożnie i pomału. – Czasem znowu prędko … Read more
Jeżeli kiedy płatne serca dzwonów Leniwo zadrżą, echo porwie jęki I do wesołych rzuci je salonów — Ty westchnij! — smutek uzalotnia wdzięki. * A jeśli karta będzie pogrzebowa Po rogach ulic czernić się, z nazwiskiem — Ty odwróć oczy; wraz podąży nowa Oczekiwanym ciesząc w i d o w i s k … Read more
1 Jeżliś zdradzony w życiu kilka razy, Oh! jakiż to wielki ból… Współczuję skargę twą ponad wyrazy: Łez moich tyś Pan! Tyś król! 2 Lecz skoro w roku zdradzili cię ludzie Trzysta-sześćdziesiąty-raz?… Serca mi nie stać i byłbym w obłudzie, Nie będąc głuchym jak głaz. 3 Im mniej kto zdradzan, … Read more
“Cóż nowego?” – Despotyzm runął!… wraz opowiem. Oto depesza…” “… Jakże, pan cieszy się zdrowiem – Niech pan siądzie! – depesza?… mówi?… – spocząć proszę. Ktoś nadchodzi!- to Baron – jakże? cenne zdrowie. Niech siądzie! – cóż? nowego nam Baron opowie…” “Depesza ta – co? mówi… może pomarańczę?… Lub może wody z cukrem?” – … Read more