Wierzyłem zawsze w światła moc, Władnącą nad mrokami, A przecież nieraz wiarę tę Gorzkimi zlewam łzami. I wstaje z morza gorzkich łez Zjawisko wnet olbrzymie, Nachyla ku mnie smutną twarz, A Rozpacz mu na imię. Nachyla ku mnie bladą skroń, Źrenicą wabi ciemną, Zamyka w uścisk, ach! i świat Zamyka razem ze mną.
A kiedy zmartwychpowstał, rzekł uczniom i apostołom: Radujcie się razem ze mną, wieść wam przynoszę wesołą. Rozwarłem piekielne bramy, życiem uwolnił od męki, słoneczność spływa po świecie z mojej wszechmocnej ręki… A Maria z Magdali, usłyszawszy te słowa, rzekła: Zbawiłeś mnie, Panie, od grzechu, do krzyża przygwożdżony — niczegom już nie pragnęła, … Read more
Przestałem się wadzić z Bogiem – Serdeczne to były zwady: Zrodziła je ludzka niedola, Na którą nie ma już rady. Tliło w mej piersi zarzewie, Materiał skier tak bogaty, Że jeno dąć w palenisko, A płomień ogarnie światy. Wiedziały o tym potęgi, Co gdzieś po norach drzemią Albo z bezczelną jawnością Jak mgły … Read more
Nie zgasłaś, pieśni, spętana więzami westchnień, mdlejących poza widnokręgiem widomych blasków, poza niedosiegłą otęczą wielkich, zielonawym światłem tajności lśnistych przyrzeczeń!… Jak więzień u progu skonu, w ciasnej, ciemnej kaźni żywi swą przyszłość nadzieją przestrzennej, jasnej i świeżej rozkoszy wyzwolin, tak nieustannie karmi się ma dusza nowych Zwiastowań świętą, bożą strawą, by chleb złożoną na białym … Read more
Co sie to dzieje! Co sie to dzieje! Az lekam sie wyznac to komu: Wiecie, ze slonce dzis rano Zajrzalo do mego domu. Az lekam sie wyznac to komu… Trza miec odwage – do skutku! Zlociste, wiecie, nasturcje Zakwitly w moim ogrodku. Trza miec odwage – do skutku, Wiec powiem wam jeszcze cos wiecej: … Read more
Czekalem na ciebie wczora, Od rana czekalem do rana, Wywiodla mnie w pole tesknota, Miloscia twoja pijana. Przenigdy juz czekac nie bede, Takem chcial zarzec sie w gniewie, Lecz klamstwo jest obce mej duszy, O falszu nic serce me nie wie. Wiec powiem ci prosto i szczerze, Ty moje dziwne kochanie: Chociazbym wieki … Read more
O jak lagodnie spoczela twa reka Na moim wnetrzu, ty aniele ciszy – Choc czlek przed chwila, zdawalo sie, slyszy, Jak jeden balwan w slad za drugim peka. I wszystka wirow – rozhukanych meka Milknie od razu i przezroczej kliszy Dusza podobna, gdzie, jak chor ow mniszy, Slonecznych mysli tlum poboznie kleka. I … Read more
Rozmilowala sie ma dusza W cichym szelescie drzew, Gdy koronami ich porusza Druh moj,przecichy wiew. Rozmilowala sie ma dusza W glosnych odmetach fal, Gdy druh moj,burza,je porusza, W nieznana plynac dal. Rozmilowala sie ma dusza W tworczych promienach zorz, Gdy druh moj,slonce,w swiat wyrusza, Zycia plomienny stroz. Rozmilowala sie ma dusza W … Read more
Był na Wielkiej Wojnie I, rzecz oczywista, Powrócił do domu Jako “anarchista”. Zaczął patrzeć z góry Na wieżę kościoła I przed Bożą Męką Nie odsłonił czoła. Widział wokół siebie Tak straszne rozboje: “Chyba się rozpęknie Ludzkie serce moje!” Widział na pustkowiu Dzieciąteczka bose: Zamiast krztyny mleka Mają zimną rosę. Patrząc, jak … Read more