Rano tęcza na ścianie odbita z lusterka falisty brzęk zegara wydobywa na jaw maj się sadem puszystym jak chmura rozćwierkał w oknie które granicą jest izby i maja powiewają tu matki ciemne ciche ręce przebywają tęczowy refleks czy wodospad nad obrusem ciemnieją ciszej i goręcej mimo zmarszczek szept smutny niemyślaną groźbą matko zbudzony … Read more
Wszedł na fale tucznik jutrzni pięść wparł w głąb ściakal długo zlotą strugą migotał w łuskach w ciemnym złocie liśćmi ociekł jak strugą dąb w ciemnym świcie wichru wyoie i pustka a cóżeście to tak wodę zmącili czemu kuźnia pod dębami nie dzwoni noc zesuwa się niebieska jak kilim w czarnym krzyku gniazd wronich … Read more
Niepokój z ognia siwobiały wodospad rozwiane włosy matki gdy je rzesze rozcięły na poi smutek wlatuje przez okna dośnić dospać dosięgnąć katedr ostatnim obrotem kół jak tło mozaiki spękana ręka na trzonie łopaty moja może być zbrodnia i dobry dar Janku Joanno anna szepcze jesienny badyl skądże to w oczach wilgotnych rudy żar … Read more
Siano pachnie snem siano pachniało w dawnych snach popołudnia wiejskie grzeją żytem słońce dzwoni w rzekę z rozbłyskanych blach życie – pola – złotolite Wieczorem przez niebo pomost wieczór i nieszpór mleczno krowy wracają do domostw przeżuwać nad korytem pełnym zmierzchu. Nocami spod krzyżów na rozdrogach sypie się gwiazd błękitne próchno chmurki siedzą … Read more
Wyprowadzam królów szeregi mają szaty zorzanozłote ja nad falą ładogi oniegi zluite szaty fałduję młotem przeznaczenie to moje umarli wam krokami pożarów grać aiunie wzywać na grobów darni słów muzyką ku wam je gnać a w tym kraju inaczej świta łuski wodne u kryp się łamią gwiazdę bladą przez kraty widać glosy fabryk … Read more
Niebo odmienia się, choć wieczór nie ścichł, wiatr jeszcze szepce, nim uśnie. Niebo fioletem szeleści. Wiatr – już nie wiatr – uśmiech. Z ulicy Dominikańskiej śpiew chóru; dziewczęta chwalą Marię. Z Archidiakońskiej do wtóru samotnych skrzypiec arie. Domów muzyczne milczenie, złączone z tęczy łukiem, na czoło kościoła promieniem opada, jak pukiel. A … Read more
Przedświt się czule czołgał przez mroczne puszcze l chaszcze noc przed nim płynęła wołgą górą krążyła jak jastrząb u dróg ciemnych z niebem twarzą w twarz chaty tłoczyły się w ciżbie miłość bez gwiazd miłość tlała po izbach usta spajają na usta młotem mocno ciemność sprzęga pierwsze uściski młocie nieskończona wstęgą ciało się ciałem nakrywa … Read more
Tłumnie mijały się auta cętkowane kręgami lamp wracano z rautu Nagie ramiona w bransoletach pochylały się nad brukiem równolegle poziomo i w ukos z gestów dam wynikało że chcą spędzić wieczór w gabinetach pić wesoło i długo Błysła zabawa Nie było gwiazd nic wiadomo było czy noc już schodzi w czterech jedwabnych … Read more
W oknie chmur plamy deszczowa sieć ogród to rdzawość czerwień i śniedź w kroplach co ciężkie na brzoskwiń listkach niebo kultete błyska i pryska słucham szelestów jesienny gość mato wód szmeru szumu nie dość czujnie czatuję rankiem przy oknie gdy kwiat opada w kałużę ogniem może usłyszę któregoś dnia nutę człowieczą z samego … Read more
Zapomniałem piękny sierpniu od wczoraj jak drzwi kina otworzyła się ta pora mur spękany nad tapczanem rozkwitł srebrnie znowu głowa będzie gwiazdą niepotrzebnie artylerio z betonowych łożysk ryknij dosyć zmierzchów fałszowanych i jutrzni cedzi stówo bardzo mądre dzień zwykły w muszlę uszu których ja znów jestem uczniem słodko wiersze w cieczy … Read more