Ignacy Krasicki

„Dlaczego ty śpisz w izbie, ja marznę na mrozie?”  Mówił mopsu tłustemu kurta na powrozie.  „Dlaczego? Ja ci zaraz ten sekret wyjawię —  Odpowiedział mops kurcie — ty służysz, ja bawię.”

Już czas mroźny, już czas słotny,  Co zamartwiał przyrodzenie,  Zwalnia; widok śnieżny, błotny,  Jędrne biorąc ukrzepienie,  Wdzięczy nadzieje ku wiośnie,  Pączki wschodzą, trawka rośnie.   Orzeźwione ciepłem ptaszki  Porę życia pozdrawiają,  Zwierząt skoki i igraszki  Przyszłą płodność oznaczają.  Zewsząd radość, zewsząd pienie,  Odmładza się przyrodzenie.   Rolnik czuły idzie w pole,  W pole potem swym … Read more

Wielbił drzewo grzejąc się człowiek przy kominie. Rzekło drzewo:”Cóż po tym! – grzeje, ale ginie”.

Źle ten czyni, kto cudzą rzecz sobie przyswoił.  W pióra się pawie dudek ustroił  I w tej postawie  Wszedł między pawie.  Poznały zdrajcy świeże rozboje:  Postradał cudze i stracił swoje.  Z tej więc pobudki  Wrócił, gdzie dudki,  A te w śmiech z niego:  „Chciałeś cudzego, Dobrze ci tak i nicht cię żałować nie może —  … Read more

Rzecz ciekawą, lecz trudną do wierzenia powiem:  Jednego razu doktor potkał się ze zdrowiem;  On do miasta, a zdrowie z miasta wychodziło.  Przeląkł się, gdy go postrzegł, lecz że blisko było,  Spytał go: „Dlaczegoż to tak spieszno uchodzisz?  Gdzie idziesz?” Zdrowie rzekło: „Tam, gdzie ty nie chodzisz”.

Dobrze to było niegdyś, gdy prababki nasze  Wiedziały, kiedy bydło szło z obór na paszę.  Inszy wiek, insze prawo; za wdziękiem i modą  Damy zwyczaj płci pięknej przyzwoitszy wiodą:  Mogą dumać o trzodzie, lecz co Filis pędzi,  A wsparte na wygodnej kanapy krawędzi,  Rozmyślać o pasterzach, o rolach, zagonach,  Lecz pasterzach, oraczach — Dafnisach, Damonach.

Doktor widząc, iż mu się lekarstwo udało,  Chciał go często powtarzać; cóż się z chorym stało?  Za drugim, trzecim razem bardzo go osłabił,  Za czwartym jeszcze bardziej, a za piątym zabił.

Chwaliła owca wilka, że był dobroczynny; Lis to słysząc spytał ją: “W czymże tak uczynny?” “I bardzo – rzecze owca – niewiele on pragnie. Moderat! Mógł mnie zajeść, zjadł mi tylko jagnię”.

Uskarżasz się waszmość pan na niesforność rymotwórską albo raczej mniemanych rymotwórców. Wolno się każdemu bawić, a ułożenie rzeczy uczyniło, iż nie wolno każdemu mieć talent, jakiego by chciał. Sporządziła to jednak natura, iż ci, którzy talentu nie mają, słodycz podobania się sobie kryślą, więc gryzmolą i cieszą się; a że o głupich nietrudno na świecie, … Read more

Wielkie miejsca pożądane,  Może miło z góry patrzeć;  Niższe podłe, zaniedbane,  Z góry, z dołu można natrzeć.  Źle na górze, źle na dole,  Ja w pośrodku osiąść wolę.   I tam los gdy się rozigra,  Może dopaść zapalczywie,  Rzadko mierność w losie wygra,  Jednak w średnim swym ogniwie,  Wpośród losu widowiska,  Mało traci, mało zyska. … Read more