Bądź ty mi dobrym – zejdź sercu mojemu Jaśnią podobną ciepłu słonecznemu – Bądź duszy mojej morzu burzliwemu Kojącą ciszą wpółsennej zatoki, Zwartej łagodnie gór kwietnymi stoki… Bądź ustom moim jak trunek miłosny, Po którym serce skwita kwiatem wiosny! Bądź ustom moim słodki i litosny… I na te usta, do twych ust … Read more
Brzemienna w obłęd pragnień schodzi noc gorąca, Purpurowe opaski rzucając na skronie, Rażone krwawą strzałą – ciało moje płonie, I rozszalałe struny żądzy swej potrąca. Godziny jako kwiaty mdleją na mym łonie, W nadaremnym czekaniu. Jak żagiew płonąca Nocna zjawa nadchodzi… otom jest pragnąca Mdleję w głodnej tęsknocie… i wyciągam dłonie…. Nocy! Pragnieniem … Read more
Loty kwiatów rozwitych na mistycznej łące – Oderwanych od łodyg, ściętych kwiatów pęki. Uskrzydlonych gwiazd taniec – leciuchny i miękki, Lotne gwiazdy srebrzyste, motyle goniące. Lecą… gwiazdy, motyle i kwiaty iskrzące. Lecą… spadły… Siew biały spod anielskiej ręki. Jak dziewiczej orkiestry przytłumione dźwięki Grają bielą barw tonów pyły wirujące. Tak grają, że się … Read more
I powstały, jak świetlne wstają meteory, Z łun pożarnych poczęte i krwawej topieli, Drogę z tronów krwią znacząc aż do mniszych celi Jak rannych sznur gołębic, lecący w przestwory. I wonieje Chrystusów ogród różnowzory, Blade kwiaty z śmiertelnej podjęte pościeli, Cudnych twarzy różaniec opłatkowej bieli, Słodkimi wonnościami zbyt pełne amfory. I po rajskich … Read more
Na srebrne stawu zwierciadło lecą I świecą złotem, i miedzią świecą, I lecą trwożne jak błędne duchy, Jak serc porwanych krwawe okruchy. Wiatrem rzucone serc krwawych strzępy Między pobrzeżne szuwarów kępy, Jakby łzy lecą, jakby krew kwiatów, Jak pocałunki słane z zaświatów. Więc lecą… lecą – a gdy na fali Pierścien się mglistych … Read more
Nie mów mi, żem szalona! Chcę byś ty oszalał! Całą duszą wybiegam co dzień na rozstaje, Płomień w oku niosąca, co jak upiór wstaje, By się własną pożogą i obłędem spalał. I idę czekająca, że mi się wydaje – Kakby mnie krwawy wicher na ziemię obalał, W pragnieniu rozpaczliwym strzęp mi nie ocalał, W … Read more
W chmur wilgotnych szarudze szmat krwawej purpury Niby witraż w stok piekieł pożarnych wtłoczony. Szkielet suchej topoli kurczowo skręcony Czarnych ptaków upiorne obsiadają sznury. Ptaki – widma psalmują swe pokutne chóry, Jakby piekieł dantejskich słał ich krąg czerwony, By w rozdartą pierś drzewa utopiły szpony I w chmur poszły szarugą, w szmat krwawej purpury. … Read more
O powrotna łez falo – powrotne głosy Z pogrzebanej przeszłości – dłoń szczodrych szafarzy Złoto w kontur pobladłych dziś rzuca miraży, W urnie stygłych popiołów nieci iskier stosy. O sny zwiędłe! O kwiaty otrząśnięte z rosy! Jak tłumnie z rozespanych wstajecie cmentarzy. Ruczajów błękit widzę w niezabudek twarzy, Jaskrami rozzłocone widzę sianokosy. 0 … Read more
Próżno wołasz… za nami upiorna gromada Widm i cieni się wlecze, dusze nam targa Ta zastygła w powietrzu, żałośliwa skarga, Co gdzieś trumien otwartych ikrawędzie obsiada Próżno wołasz… zajęła już Ananke blada Nasze miejsca przy uciech biesiadniczym stole – Więc wszystkie moje kwiaty zemrą na Twym ci Jak mrze mrokiem zgaszona światłości kaskada. … Read more
Jako rubiny ciężkie – słowa biegną senne… Żar krwawą mgłę rozwiesił…stopił się w wejrzeniu, W głębi ócz – myśl zamarła w płomiennym spojrzeniu, Zciemniały Twoje oczy, szafiry bezcenne, W bezgranicznym, pijanym, brutalnym pragnieniu. Krew tętni…bije młotem…w podszepty tajemne, Że obłędom i szałom służą noce ciemne Ukąpane w rozkoszy…w uściskach pierścieniu…, Kaprys nocy szalonej … Read more